Kışla-i Hümayun

Sarı Kışla’nın inşasından önce, bulunduğu alanda sabun fabrikaları, tavernalar ve bir Yahudi misafirhanesi bulunuyordu. 1829’da açılışından 1955’te yıkılışına kadar 126 yıllık ömrü boyunca Kışla-i Hümayun, İzmir’in en devasa ve sembolik yapısıydı. Neredeyse tüm Atatürk (Konak) Meydanı’nın bugünkü büyüklüğündeydi. Sarı Kışla’nın tasarımı, Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarında kozmopolit ve stratejik İzmir’de devletin gücünü göstermeyi amaçlıyordu. Binanın mimarı Efstratios Emmanouil Kalonaris’tir. Yapı, adını ana yapı malzemesi olan sarımsak taşının renginden alıyor. Kabaca U planlı, açık tarafı denize bakan üç katlı bina, üç ana ünite ve güney ucunda iki ek binadan oluşuyordu. İzmir’de yeni kurulan Osmanlı ordusunun evi olan yapının, talim sahası denilen geniş avlusunda etrafı 25 fıskiyeyle çevrili büyük bir havuzu vardı. Üç ana binanın da ortasından bir girişi vardı, ancak külliyenin ana girişi saat kulesine bakan kuzey tarafındaydı. Bina, Kırım Savaşı sırasında yaralı İngiliz askerlerinin bakımı için geçici bir hastaneye dönüştürüldü. 1922’de yapının şehir merkezinden taşınması gündeme geldi. Belediye ve Milli Savunma Bakanlığı’nın anlaşması üzerine Ordu, Belediye’nin tahsis ettiği yeni binalara taşınmış ve Sarı Kışla, 1953 yılında Belediye tarafından yıkılmıştır.